رژیم غذایی بچه ماهیان شوریده Otolithes ruber در سواحل استان خوزستان

به منظور بررسی تغذیه بچه ماهیان شوریده، نمونه‌برداری به طور ماهیانه به مدت 10 ماه از اسفند 1385 تا آذر 1386 در سواحل استان خوزستان انجام گردید و معده 82 عدد بچه ماهیان شوریده ruber Otolithes بررسی شد که 1/23 درصد معده‌ها خالی و 8/76 درصد معده‌ها دارای غذا بود. بیشترین درصد معده‌های خالی و در نتیجه کمترین درصد شدت تغذیه در اسفندماه و کمترین درصد معده‌های خالی و در نتیجه بیشترین درصد شدت تغذیه در تیرماه مشاهده شد. مقدار شدت تغذیه در منطقه شرقی (بحرکان) و غربی (لیفه ـ بوسیف) مقایسه شد که مقدار شدت تغذیه در منطقه شرقی بیشتر از منطقه غربی است. در 8/76 درصد معده‌های دارای غذا در منطقه شرقی و غربی قطعات بدن سخت‌پوستان، خرچنگ براکیورا، میگوی کاریده، ماهی و در منطقه غربی بریوزوا غذای اصلی را تشکیل می‌دهند. در منطقه شرقی و غربی قطعات سخت‌پوستان، میگوی کاریده، ماهی و خرچنگ براکیورا دارای بیشترین ترکیب غذایی و بیشترین اهمیت نسبی اجزای غذایی هستند. همچنین اهمیت نسبی موارد غذایی در گروه‌های طولی بالا شامل شکارهای بزرگتر از جمله ماهی، میگو و خرچنگ، در حالی که در گروه‌های طولی پایین‌تر جلبک، بریوزوا، دیاتومه و اسپیکول اسفنج است.